دوره 18، شماره 59 - ( 1-1403 )
جلد 18 شماره 59 صفحات 467-454 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moazzen V. Health Disparities and Social Justice;
An Ethical Analysis of the Impact of Environmental Factors,
Poverty and Education on Public Health. MLJ 2024; 18 (59) :454-467
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1714-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1714-fa.html
موذن وحید. نابرابری‌های سلامت و عدالت اجتماعی؛
تحلیل اخلاقی اثرگذاری عوامل محیطی، فقر و آموزش بر سلامت عمومی. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1403; 18 (59) :454-467
گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکده حقوق، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: با نضج‌گرفتن مفهوم موسع سلامت در عصر کنونی، عمده تلاش کشورها برای تحقق عدالت در نظام سلامت از طریق توجه به تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت صورت می‌پذیرد. مطالعات نشان داده‌اند بیشترین بار بیماری‌ها و نابرابری‌های سلامت ریشه در عوامل اجتماعی دارند و اهداف توسعه هزاره نیز تأثیر این عوامل بر سلامت جوامع را به رسمیت شناخته است. از طرفی نقش سلامت در ارتقای شاخص‌های توسعه انسانی نیز انکارناپذیر است، بنابراین حذف عواملی که سلامت را تحت تأثیر قرار داده و سبب بروز نابرابری در سلامت می‌گردند، در زمره وظایف کلیدی دولت‌ها محسوب می‌گردد. در مقاله پیش رو تلاش شده است تا چگونگی اثرپذیری سلامت جامعه از پارامترهایی که خارج از نظام سلامت قرار دارند با تمرکز بر عوامل محیطی، فقر و آموزش تبیین گردد.
روش: این مقاله به روش توصیفی ـ تحلیلی، به صورت کتابخانه‌ای و با ابزار فیشبرداری کتب و مقالات نگارش یافته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: مطابق یافته‌های این مطالعه عدم توجه به پارامترهای مذکور و تکیه بر مکانیسم بازار مبتنی بر تقاضا در سیاستگذاری‌ها، موجب می‌گردد تا نابرابری‌های نظام سلامت به صورت غیر مستقیم افزایش یافته و نیازهای بهداشتی گروهی از مردم نیز در این چرخه حذف گردد.
نتیجه‌گیری: جهت مقابله با چالش‌های مذکور اقداماتی چون تحقق همکاری‌های بین بخشی، توجه به تأثیرات احتمالی سیاست‌ها بر سلامت خصوصاً فقرا، تعریف فقر به عنوان محرومیت از توانمندی‌های اساسی و آموزش به منزله توانمندسازی، ارتباط بین سطح برنامه‌های آموزشی و طبقه اجتماعی گیرندگان آموزش، نقش توأمان طبیعت و تربیت در سلامت فرد در کنار افزایش سرمایه اجتماعی به عنوان رئوس اقدامات دولت‌ها در این خصوص معرفی شده‌اند.
روش: این مقاله به روش توصیفی ـ تحلیلی، به صورت کتابخانه‌ای و با ابزار فیشبرداری کتب و مقالات نگارش یافته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: مطابق یافته‌های این مطالعه عدم توجه به پارامترهای مذکور و تکیه بر مکانیسم بازار مبتنی بر تقاضا در سیاستگذاری‌ها، موجب می‌گردد تا نابرابری‌های نظام سلامت به صورت غیر مستقیم افزایش یافته و نیازهای بهداشتی گروهی از مردم نیز در این چرخه حذف گردد.
نتیجه‌گیری: جهت مقابله با چالش‌های مذکور اقداماتی چون تحقق همکاری‌های بین بخشی، توجه به تأثیرات احتمالی سیاست‌ها بر سلامت خصوصاً فقرا، تعریف فقر به عنوان محرومیت از توانمندی‌های اساسی و آموزش به منزله توانمندسازی، ارتباط بین سطح برنامه‌های آموزشی و طبقه اجتماعی گیرندگان آموزش، نقش توأمان طبیعت و تربیت در سلامت فرد در کنار افزایش سرمایه اجتماعی به عنوان رئوس اقدامات دولت‌ها در این خصوص معرفی شده‌اند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1402/7/5 | پذیرش: 1403/4/31
دریافت: 1402/7/5 | پذیرش: 1403/4/31
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
