گروه حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: امروزه بیشتر کشورهای غربی، به دلیل روندِ نزولیِ تصادفات رانندگی منتهی به فوت، با کاهش قابل توجه اهدای عضوِ افراد دچار مرگ مغزی مواجه میباشند. این مسأله تا حدود زیادی، زمینه را برای قاچاق عضو در پوشش توریسم پیوند اعضا فراهم کرده است. گفتنی است پدیده قاچاق عضو، به ویژه از اواسط دهه 1990 میلادی، به دلیل کمبود عضو قابل اهدا رشد فناوریهای پیوند، سهولت ارتباطات و جا به جایی افراد، افزایش فقر و آسیبپذیری اعطاکنندگان عضو از یکسو و نبود یا ناکافیبودن مقررات ناظر به اعطای عضو شدت گرفت.
روش: روش به کار گرفتهشده در این تحقیق، توصیفی ـ تحلیلی است. در این راستا، از منابع معتبر کتابخانهای برای گردآوری مطالب استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این روش، اصول اخلاقی و امانتداری علمی رعایت شده است.
یافتهها: در پاسخ به وضعیت، کشورهای مختلف به منظور پیشگیری از قاچاق عضو و مقابله با سوءاستفاده از موقعیت آسیبپذیر داوطلبان اهدای عضو، مداخله در دو حوزه اهدای عضو از شخص زنده و نیز دریافت عضو از متوفی، قانونگذاری و شرایط هر کدام در پرتو اسناد اروپایی تعیین نمودند.
نتیجهگیری: اساسیسازی اصول اخلاقی در این حوزه مانند اساسیسازی توزیع عادلانه و ممنوعیت تجارت اعضای بدن و الزام قانون عادی به قانونگذاری در پرتو کرامت انسانی اولویت امری اجتنابناپذیر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1403/5/4 | پذیرش: 1403/8/26