دوره 19، شماره 60 - ( 1-1404 )
جلد 19 شماره 60 صفحات 61-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
karami M, Golkhandan S, Rajabi A. Limitations of International Law in Protecting the Health and Hyginie of Asylum Seekers Women and Girls. MLJ 2025; 19 (60) :47-61
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1855-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1855-fa.html
کرمی مریم، گلخندان سمیرا، رجبی اکبر. محدودیت‌های حقوق بین‌الملل در حمایت از سلامت و بهداشت زنان و دختران پناهجو. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1404; 19 (60) :47-61
مریم کرمی*1 
، سمیرا گلخندان2 
، اکبر رجبی2
، سمیرا گلخندان2 ، اکبر رجبی2
1- گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران
2- گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران،
2- گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران،
چکیده:
زمینه و هدف: زنان و دختران پناهجو در مقایسه با سایر پناهجویان، نیاز به حمایت بیشتری دارند. این تحقیق در زمینه کاستی‌های نظام حقوق بین‌الملل در حمایت از سلامت و بهداشت زنان و دختران پناهجو است که کاستی‌های مرتبط با بهداشت و سلامت منجر به بزه‌دیدگی این زنان می‌گردد. هدف این است که با بررسی وضعیت حقوقی و عملی سلامت و بهداشت زنان و دختران پناهجو، بتوان راهکارهایی را در جهت ارتقای وضعیت سلامت و بهداشت آن‌ها ارائه داد.
روش: این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی و با مراجعه به کتابخانه و اسناد و مدارک موجود در مورد زنان پناهجو انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی: با وجود کمبود منابع کافی اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که وضعیت بهداشت و سلامتی زنان پناهجو به خصوص در کمپ‌های غیر رسمی از وضعیت مناسبی برخوردار نیست. کنوانسیون 1951 پناهندگان و پروتکل الحاقی آن در حمایت از حقوق سلامتی زنان پناهجو محدود هستند. این کنوانسیون فقط برای کشورهای عضو اعمال شده و به طور مستقیم حقوق مربوط به سلامتی اشاره را دربر نمی‌گیرد و استاندارد زندگی مناسب برای زنان پناهجو یا سلامت جسمی و روانی در مقررات این کنوانسیون نیامده است و آنان تا زمان دستیابی به عنوان پناهنده، از حمایت‌های مقرر در این کنوانسیون محروم هستند؛ در چنین وضعیتی حمایت از حقوق سلامتی و بهداشت ایشان بر اساس قوانین بین‌المللی حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی دولت‌ها ممکن می‌گردد. تعهد الزام‌آور برای پیشگیری، تحقیق و مجازات نقض حقوق بهداشتی و سلامتی زنان پناهجو و ارائه جبران خسارت برای چنین اعمال خشونت‌آمیزی، از وظایف دولت میزبان است و زنان پناهجو در حوزه بهداشت و سلامت نیاز به حمایت بیشتری نسبت به مردان دارند.
نتیجه‌گیری: اکثریت قریب به اتفاق زنان پناهجو از حیث سلامت جسمی و روانی در وضعیت نامناسبی به سر برده و بیشتر آن‌ها از تغذیه مناسب برخوردار نبوده و بیمار هستند. ملاحظات بهداشتی در کمپ‌های موقت اقامت آن‌ها به خوبی رعایت نمی‌شود. دسترسی به منابعی که تعیین‌کننده سلامت جسمی و روانی هستند، مانند آب، غذا، محل اسکان و خدمات بهداشتی، محدود و تبعیض‌آمیز است. پناهجویان زن با پیامدهای بهداشتی ضعیف‌تری نسبت به زنان کشور میزبان مواجه هستند. آن‌ها به دلیل شرایط زندگی در کمپ، در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های واگیر هستند. قلمرو حقوق بهداشتی و سلامت زنان پناهجو بسیار گسترده است و در بدیهی‌ترین نیازهای بهداشتی و سلامتی کاستی‌های فراوانی مشاهده می‌شود. کنوانسیون 1951 و پروتکل الحاقی آن به دلیل ماهیت معاهده‌ای آن برای تمامی کشورها الزامی نیستند، در چنین وضعیتی بهره‌گیری از قوانین بین‌المللی حقوق بشر در جهت ارتقای وضعیت بهداشت و سلامتی زنان پناهجو در کمپ‌های موقت پناهجویی لازم است.
روش: این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی و با مراجعه به کتابخانه و اسناد و مدارک موجود در مورد زنان پناهجو انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی: با وجود کمبود منابع کافی اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که وضعیت بهداشت و سلامتی زنان پناهجو به خصوص در کمپ‌های غیر رسمی از وضعیت مناسبی برخوردار نیست. کنوانسیون 1951 پناهندگان و پروتکل الحاقی آن در حمایت از حقوق سلامتی زنان پناهجو محدود هستند. این کنوانسیون فقط برای کشورهای عضو اعمال شده و به طور مستقیم حقوق مربوط به سلامتی اشاره را دربر نمی‌گیرد و استاندارد زندگی مناسب برای زنان پناهجو یا سلامت جسمی و روانی در مقررات این کنوانسیون نیامده است و آنان تا زمان دستیابی به عنوان پناهنده، از حمایت‌های مقرر در این کنوانسیون محروم هستند؛ در چنین وضعیتی حمایت از حقوق سلامتی و بهداشت ایشان بر اساس قوانین بین‌المللی حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی دولت‌ها ممکن می‌گردد. تعهد الزام‌آور برای پیشگیری، تحقیق و مجازات نقض حقوق بهداشتی و سلامتی زنان پناهجو و ارائه جبران خسارت برای چنین اعمال خشونت‌آمیزی، از وظایف دولت میزبان است و زنان پناهجو در حوزه بهداشت و سلامت نیاز به حمایت بیشتری نسبت به مردان دارند.
نتیجه‌گیری: اکثریت قریب به اتفاق زنان پناهجو از حیث سلامت جسمی و روانی در وضعیت نامناسبی به سر برده و بیشتر آن‌ها از تغذیه مناسب برخوردار نبوده و بیمار هستند. ملاحظات بهداشتی در کمپ‌های موقت اقامت آن‌ها به خوبی رعایت نمی‌شود. دسترسی به منابعی که تعیین‌کننده سلامت جسمی و روانی هستند، مانند آب، غذا، محل اسکان و خدمات بهداشتی، محدود و تبعیض‌آمیز است. پناهجویان زن با پیامدهای بهداشتی ضعیف‌تری نسبت به زنان کشور میزبان مواجه هستند. آن‌ها به دلیل شرایط زندگی در کمپ، در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های واگیر هستند. قلمرو حقوق بهداشتی و سلامت زنان پناهجو بسیار گسترده است و در بدیهی‌ترین نیازهای بهداشتی و سلامتی کاستی‌های فراوانی مشاهده می‌شود. کنوانسیون 1951 و پروتکل الحاقی آن به دلیل ماهیت معاهده‌ای آن برای تمامی کشورها الزامی نیستند، در چنین وضعیتی بهره‌گیری از قوانین بین‌المللی حقوق بشر در جهت ارتقای وضعیت بهداشت و سلامتی زنان پناهجو در کمپ‌های موقت پناهجویی لازم است.
واژه‌های کلیدی: زنان پناهجو، محدودیت‌های حقوق بین‌الملل، کمیساریای عالی پناهندگان، سازمان بهداشت جهانی
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1403/5/13 | پذیرش: 1403/8/15
دریافت: 1403/5/13 | پذیرش: 1403/8/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
