یکی از ارکان سه‌گانه مسؤولیت مدنی ورود خسارت است. خسارت به دو دسته مادی و معنوی قابل تقسیم است. خسارت معنوی، نسبت به خسارت مادی مورد توجه کم‌تری قرار گرفته است و در قابلیت جبران آن اختلاف‌نظر وجود دارد. اما گاهی خسارت معنوی، زیان‌دیده را چنان می‌آزاد که علم حقوق نمی‌تواند ‌نسبت به آن بی‌تفاوت باشد و جبران لااقل بخشی از آن به طریق مادی ضروری به نظر می‌رسد. در پرونده موسوم به هموفیلی‌ها، تعدادی از هم‌وطنان پس از دریافت خون و فرآورده‌های خونی، مدعی ابتلای به بیماری‌های هولناک ایدز یا انواع هپاتیت و در برخی موارد هر دو بیماری شدند. ابتلای به این بیماری‌ها تأثیر منفی عمیقی بر زندگی مبتلایان دارد که بخشی از آن خسارت معنوی ناشی از این بیماری‌هاست. از نظر پزشکی امکان ابتلای بیماران از چند راه ممکن است. اما با توجه به وجه اشتراک خواهان‌ها در دریافت فرآورده از خواندگان، ضعف سبب بودن سایر راه‌های انتقال بیماری غیر از انتقال خون، استفاده از امارات و اثبات از راه حذف سایر اسباب احتمالی؛ می‌توان بین انتقال خون و ابتلای بیماران و به تبع آن خسارت معنوی وارده به آن‌ها رابطه سببیت عرفی را احراز نمود.