معاهده حق مؤلف سازمان جهانی مالکیت فکری مصوب 1996 مکمل معاهده برن است و با هدف رفع نارسایی‌های معاهده برن وضع شده است. این معاهده در مأموریت خود عمدتاً موفق و در برخی موارد در رسالت خود ناکام مانده است. عمده موفقیت‌های این معاهده شامل پذیرش برنامه‌های رایانه‌ای و پایگاه داده‌ها به عنوان اثر ادبی هنری، تصریح حق اجاره به نفع مؤلفان آثار، حق به اطلاع عموم رسانیدن و در خدمت عموم قراردادن اثر به شیوه‌ای که هر کس بتواند به طور انفرادی در محل و زمان دلخواه دسترسی به اثر را پیدا کند، حق توزیع، حق تکثیر در محیط مجازی و پیش‌بینی تعهدات مربوط به مدیریت اطلاعات و موازین فنی ـ حقوقی لازم در تأمین اجرای حقوق مؤلفان است. برعکس، ایراد معاهده در عدم ارائه تعریف مشخص از حق به اطلاع عموم رسانیدن و حق توزیع و نیز عدم تعیین تکلیف در مورد کشور خاستگاه آثار مشترک به طور کلی و آثار بی‌نام منتشره در فضای مجازی است.