دوره 11، شماره 42 - ( پاییز 1396 )                   جلد 11 شماره 42 صفحات 124-101 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moghaddasi M B, Yazdani J. Victims' Rights, Witnesses and Informants of Patients in Iran Criminal Process. MLJ 2017; 11 (42) :101-124
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-771-fa.html
مقدسی محمد باقر، یزدانی جواد. حقوق بزه‌دیدگان، شهود و مطلعان بیمار در فرآیند کیفری ایران. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1396; 11 (42) :101-124

URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-771-fa.html


1- دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده:  
هرچند تاریخچه ورود اندیشه‌های جنبش بزه‌دیده‌شناسی ثانویه به گفتمان جرم‌شناسی ایران به بیش از یک دهه پیش برمی‌گردد، ولی این اندیشه‌ها با تصویب قانون آیین دادرسی کیفری در سال 1392 وارد سیاست تقنینی ایران گردید و ساز و کارهای حمایتی متعددی برای کاهش آلام آنان پیش‌بینی گردید. در این میان بزه‌دیدگان بیمار در مقایسه با سایر بزه‌دیدگان نیازهای خاص‌تری دارند. آنان از یک طرف در نتیجه ارتکاب جرم، متحمل زیان‌های مادی و معنوی شده و از طرف دیگر به دلیل شرایط خاص‌شان در احقاق حقشان با مشقت‌هایی رو به رو هستند. عدم حمایت از آنان موجب تحریک بزه‌کاران در وقوع مجدد بزه و نیز پررنگ‌ترشدن رقم سیاه بزه‌کاری خواهد شد. در کنار بزه‌دیدگان، شهود و مطلعان بیماری که نقش مهمی در اجرای عدالت دارند، نیز نیازمند حمایت ویژه هستند. نادیده گرفتن این مسأله نظام عدالت کیفری را در تحقق هدف اساسی خویش، یعنی برقراری عدالت ناتوان جلوه داده و بزه‌دیدگان بیمار را از حق بنیادین تظلم خواهی محروم می‌کند.
سؤالی که مطرح می‌باشد این است که با توجه به ضرورت حمایت از بزه‌دیدگان، شهود و مطلعان بیمار در فرایند دادرسی کیفری، آیا این ضرورت در تصویب قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است؟ به نظر می‌رسد با توجه به پیش‌بینی تدابیری همانند امکان مداخله سازمان‌های مردم‌نهاد در اعلام جرم ارتکابی علیه بزه‌دیدگان بیمار، تجویز ورود مقامات قضایی در دادخواهی به نیابت از آنان، تعیین مترجم برای افراد ناشنوا و فاقد قدرت تکلم، ممنوعیت جلب شهود و مطلعان بیمار و پذیرش بیماری آنان به عنوان عذر موجه و سایر ساز و کارهای حمایتی و حفاظتی می‌توان به سؤال مطرح شده، پاسخ مثبت گفت. یقیناً اجرای مناسب این حقوق می‌تواند گام مؤثری در ارتقای حقوق بزه‌دیدگان، شهود و مطلعان بیمار داشته باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1396/1/16 | پذیرش: 1396/6/29

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Medical Law Journal

Designed & Developed by : Yektaweb