1- گروه حقوق عمومی و بینالملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران،
چکیده:
همزمان با اقبال گسترده جهانی به طب سنتی به عنوان گنجینه ارزشمندی از قواعد و آداب و رسوم محلی برای پیشگیری، تشخیص و درمان بیماریها، وجود منافع اقتصادی در طب سنتی شرکتهای داروسازی چندملیتی را بر آن داشته است تا با استفاده از این دانش که عمدتاً در اختیار جوامع بومی و محلی کشورهای در حال توسعه هستند، نسبت به تولید داروهای جدید و تجاریسازی طب سنتی اقدام کنند. در بسیاری از موارد، استفاده این شرکتها از اطلاعات و منابع طب سنتی در کشورهای در حال توسعه بدون اجازه و بدون تقسیم عادلانه و منصفانه منافع و سود حاصله (سرقت زیستی) بوده است و این مسأله مورد اعتراض مکرر صاحبان این دانش قرار گرفته است. تلاشهای گوناگونی در عرصه داخلی و بینالمللی برای پیشگیری از سوء استفاده از طب سنتی صورت پذیرفته است، اما به دلیل ناکافیبودن این تلاشها، کماکان ضرورت ایجاد ساز و کاری مؤثر برای حمایت از دانش و طب سنتی وجود دارد. بر این اساس، سازمان جهانی مالکیت فکری در حال تهیه پیشنویس یک سند بینالمللی است که در آن موضوع حمایت از دانش سنتی به طور اختصاصی و با جزئیات مطرح کند. هدف این مقاله تحلیل این پیشنویس در تأمین حمایت مؤثر از طب سنتی است. از این رو در این مقاله نقاط قوت و ضعف این پیشنویس مورد ارزیابی قرار میگیرد و با توجه به در جریانبودن گفتگوها برای نهاییساختن متن پیشنویس جهت تصویب، این مقاله پیشنهاداتی را در خصوص ارتقای متن تهیهشده برای دستیابی به ساز و کاری کارآمد جهت حمایت از طب سنتی ارائه میدهد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1395/3/17 | پذیرش: 1396/2/25