دوره 11، شماره 43 - ( زمستان 1396 )
جلد 11 شماره 43 صفحات 21-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahmani Manshadi H, Jafari Nadoushan A A. Juridical-Legal Basics of Gene Therapy Legitimacy in Monotheistic Religions. MLJ 2018; 11 (43) :7-21
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-794-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-794-fa.html
رحمانی منشادی حمید، جعفری ندوشن علی‌اکبر. مبانی فقهی ـ حقوقی مشروعیت ژن‌درمانی در ادیان توحیدی. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1396; 11 (43) :7-21
1- گروه حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران،
2- گروه حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- گروه حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران. (نویسنده مسؤول)
چکیده:
اندیشمندان دینی از اولین افرادی بودند که به چالش‌های علوم ژنتیک اشاره کرده و آن را مورد نقد و بررسی قرار دادند. در همین راستا نهادهای مذهبی از ابتدا در خصوص چالش‌های اخلاقی و مذهبی ژن‌درمانی به مناظره پرداختند. از آنجا که پذیرش عمومی جامعه نسبت به ژن‌درمانی تا حد زیادی ریشه در عقاید مذهبی دارد، نظریه‌های مذهبی بدون تردید نقشی کلیدی در شکل‌دهی نگرش عموم جامعه به ژن‌درمانی و سیاستگذاری در خصوص آن ایفا می‌کند. با بررسی دیدگاه ادیان سه‌گانه در خصوص ژن‌درمانی مشخص گردید که بیشترین مخالفت‌های مذهبی با ژن‌درمانی در میان مسیحیان وجود دارد. در مقابل بیشترین حمایت مذهبی از ژن‌درمانی در میان ادیان توحیدی، به اسلام تعلق دارد. اکثر فقهای شیعه و سنی استفاده از ژن‌درمانی را برای درمان بیماری‌های صعب‌العلاج جایز می‌دانند. به علاوه مشهور مسلمانان مطلق دستکاری را حتی برای اهداف غیر درمانی نیز جایز دانسته‌اند، چراکه ادله اباحه و جواز مهندسی ژنتیک در فقه اسلامی تمام شیوه‌های اصلاح ژنتیکی را شامل می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1396/1/24 | پذیرش: 1396/8/10
دریافت: 1396/1/24 | پذیرش: 1396/8/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
