دوره 13، شماره 49 - ( تابستان 1398 )
جلد 13 شماره 49 صفحات 85-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rosta Sekehravany M J, Tabaei M A, Amini M, Jamali J. Review of the Non-Liability of the Insurer in Insurance Contracts under the Responsibility of Doctors and Physicians. MLJ 2019; 13 (49) :65-85
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-852-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-852-fa.html
روستا سکه روانی محمدجواد، طبایی مهشیدسادات، امینی منصور، جمالی جعفر. بررسی شرط عدم مسؤولیت بیمه‌گر در قراردادهای بیمه مسؤولیت پزشکان و پیراپزشکان. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1398; 13 (49) :65-85
1- دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران،
2- دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، تهران، ایران. (نویسنده مسؤول)
3- گروه حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران،
4- دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، تهران، ایران،
2- دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، تهران، ایران. (نویسنده مسؤول)
3- گروه حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران،
4- دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، تهران، ایران،
چکیده:
مفهوم و آثار شرط عدم مسؤولیت به عنوان یکی از مصادیق شرط کاهنده مسؤولیت، در بیمه کم‌تر مورد توجه پژوهشگران و قوانین موجود قرار گرفته است. مبهم‌بودن وضعیت این شروط و ارجاع وضعیت این شروط به شرایط خصوصی بیمه‌نامه، با توجه به الحاقی‌بودن عقد بیمه و قدرت معاملاتی برتر شرکت‌های بیمه‌گر امری قابل انتقاد بوده که غالباً نیز به ضررپزشکان و پیراپزشکان و سایر زیان‌دیدگان منتهی می‌شود. به طور کلی شروط عدم مسؤولیت در قرارداد بیمه دارای دو منشأ قراردادی و قانونی هستند، هرچند با استفاده از برخی از مبانی حقوقی می‌توان شرط عدم مسؤولیت قراردادی نسبت به تعهد اصلی بیمه‌گر را باطل اعلام نمود، اما این ابهام در مورد تعهدات فرعی بیمه‌گر کماکان ادامه دارد. همچنین در مواردی فرانشیز نمونه‌ای از شرط عدم مسؤولیت بوده و درمواردی دیگر، فرانشیز گویای شرط تحدید مسؤولیت خواهد بود که در هر دو مورد باید چنین شرطی را صحیح دانست. به صورت کلی ارجاع وضعیت شرط عدم مسؤولیت به شرایط خصوصی باب سوء استفاده را برای فرار از بار مسؤولیت جبران خسارت باز نموده است. به همین دلیل بازنگری در قوانین و مقررات موجود، از این منظر امری ضروری به نظر می‌رسد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1397/4/30 | پذیرش: 1397/11/30
دریافت: 1397/4/30 | پذیرش: 1397/11/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
