زمینه و هدف: همهگیری کووید-19 سبب آفات اقتصادی و مرگ و میرهای زیادی در سرتاسر جهان گردیده است. با کشف انواع واکسن و تزریق آن تا حدودی این بیماری مهار و از مرگ و میرهای بیرویه جلوگیری گردیده است، اما واکسیناسیون هم به عنوان تلاش برای شکستن زنجیره انتشار با مخالفانی مواجه است. مطابق بر آنچه در اخلاق پزشکی و نظام حقوقی متصرح میباشد، مداخلات پزشکی، خواه درمانی خواه پیشگیرانه، مستلزم رضایت فرد است. از طرف دیگر صیانت از سلامت عمومی یک وظیفه اساسی در قبال جامعه و سلامت جامعه است که حاکمیت وفق حقوق بشر و سایر قوانین داخلی و بینالمللی وظیفه صیانت از آن را بر عهده دارد و نمیتواند در برابر امتناع فرد از تزریق منفعل عمل نماید. بیمبالاتی فردی در خصوص این بیماری سلامت عمومی جامعه را به مخاطره میاندازد، لذا در پژوهش حاضر سعی بر آن است تا عملکرد قانونی و عملی کشورهای مختلف در رابطه با این بیماری و واکسیناسیون مورد بررسی قرار گیرد و از این طریق رویکردی مؤثر برای کنترل و مقابله با این بیماری با توجه به الزامات دولتی کشف شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |