پیشینه: هدف منشور حقوق بیمار، دفاع از حقوق بیماران و اطمینان از مراقبت کافی از آنها می‌باشد. منشور حقوق بیمار موجب بهبود ارتباط بین بیماران و ارائه‌دهندگان مراقبت بهداشتی می‌گردد و کیفیت مراقبت‌های بهداشتی ـ درمانی را ارتقاء می‌دهد. هدف: این مطالعه به منظور بررسی میزان رعایت منشور حقوق بیماران بستری در بیمارستان‌های دولتی شهر قزوین در سال 1388 صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی ـ مقطعی در مورد 420 نفر از بیماران بستری در بیمارستان‌های دولتی شهر قزوین که به روش تصادفی از بخش‌های مختلف بیمارستان‌ها انتخاب شده بودند انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها به روش مصاحبه مستقیم و از طریق پرسشنامه تهیه شده براساس منشور حقوق بیمار که توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تدوین شده است، صورت گرفت. سنجش روایی ظاهری پرسشنامه توسط چند نفر کارشناس مورد تأیید قرار گرفت و اعتماد علمی آن با دو روش آزمون مجدد و تعیین همسانی درونی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد منشور حقوق بیماران در جامعه مورد پژوهش در 46/21 درصد مواد رعایت شده بود. بیشترین میزان رعایت حق بیمار مربوط به بند رسیدگی به درخواست بیمار در خصوص محرمانه ماندن اطلاعات پزشکی و رازداری کادر درمان (83/57 درصد) و کمترین درصد رعایت حقوق بیمار مربوط به کسب اجازه از بیمار به منظور حضور بالینی افرادی که در روند درمان مشارکت مستقیم ندارند (10/71 درصد) بود. بحث: براساس یافته‌ها، حقوق بیمار در جامعه مورد پژوهش از دیدگاه بیماران به طور کامل رعایت نمی‌شود. لذا پیشنهاد می‌شود مسئولان بهداشتی ـ درمانی تدابیری اتخاذ کنند که ضمانت اجرایی برای رعایت منشور حقوق بیماران باشد.