1- گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران،
چکیده:
زمینه و هدف: هوش مصنوعی پزشکی میتواند تأثیر بسیار مثبتی در پیشبینی، تشخیص و درمان بیماریها و مدیریت ریسک داشته باشد. با این همه، چالشها و مسائل حقوقی و اخلاقی زیادی را نیز به همراه دارد. در ارتباط با مسئولیت مدنی، مشکلاتی مانند جعبهسیاه، عدم شفافیت و پیشبینیپذیری باعث شده تا در این حوزه با «زیانهای ناشناخته» رو به رو باشیم که قابلیت انتساب به عامل یا عوامل انسانی خاصی را ندارد و یا مربوط به اشتباهات گریزناپذیر انسانی است. از این رو لازم است قواعد و نظام خاصی برای پیشگیری، جبران و مدیریت ریسکهای ناشی از به کارگیری هوش مصنوعی در عرصه پزشکی طراحی شود؛ موضوعی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.
روش: این مقاله به روش توصیفی ـ تحلیلی میباشد و با استفاده از منابع کتابخانهای، با مراجعه به کتب، مقالات و قوانین موجود در این زمینه نگارش یافته است.
ملاحظات اخلاقی: این تحقیق با تکیه بر اصول اخلاقی، امانتداری و صداقت نگارش یافته است.
یافتهها: در شناسایی شخص یا اشخاص مسئول در موقعیتهای ناشی از به کارگیری هوش مصنوعی، اعمال روشهای سنتی انتساب مسئولیت، ناعادلانه و غیر عملی خواهد بود.
نتیجهگیری: دشواریهای اثبات تقصیر و انتساب مسئولیت به عامل انسانی و از طرفی لزوم جبران خسارت زیاندیده و توجه همزمان به رشد و توسعه فناوری در زمینه هوش مصنوعی، اهمیت توسل به سازوکارهای جمعی جبران خسارت و توزیع ضرر در این حوزه را آشکار میسازد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1402/5/9 | پذیرش: 1402/7/22