Kheibari Chobar A, Ebnetorab M, Vahed Yarijan Y. The Investigation of Causation in Criminal Liability Due to the Spread and Transmission of Corona Virus. MLJ 2024; 18 (59) :429-441
URL:
http://ijmedicallaw.ir/article-1-1768-fa.html
1- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.،
2- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: در سالهای اخیر مرگ و میر ویروس کرونا یکی از علل فوت محسوب شده است. در انتقال بیماری کرونا رکن مادی و معنوی وجود دارد که برای تحقق رکن مادی باید گفت سه عنصر فعل، نتیجه و رابطه سببیت در کنار یکدیگر قرار میگیرند، لذا نقش رابطه سببیت حاکی از فعل در ایجاد نتیجه است. رابطه سببیت نقش اساسی در سیاست کیفری دارد، زیرا محدودکننده دامنه مسئولیت کیفری و نفی نتیجهایی است که ارتباطی با فعل مجرمانه ندارد، لذا رابطه سببیت برقرار میشود، هنگامی که فعل نامشروع منجر به نتیجه محرمانه میگردد. هدف از انجام این پژوهش تحلیل رابطه سببیت در مسئولیت کیفری ناشی از انتشار و انتقال بیماری کروناویروس است.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و روش جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهایی است و با مراجه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تحقیق حاضر، اصل امانتداری، صداقت، بیطرفی و اصالت اثر رعایت شده است.
یافتهها: اثبات رابطه سببیت در بیماری کرونا به علت فاصله زمانی انتقال تا حدوث نتیجه، آگاهی یا عدم آگاهی اشخاص از آلودگی ویروس، عدم مشخصبودن شخص انتقالدهنده، تداخل و وسعت ناشی از انتقال دشوار است.
نتیجهگیری: رابطه سببیت در مسئولیت کیفری ناشی از انتقال ویروس کرونا مطابق ماده 492 قانون مجازات قابل استناد است. سببیت در انتقال ویروس کرونا در شرایط وحدت یا تعدد یا مجهولبودن اسباب قابل بحث است. رکن اصلی تحقق مسئولیت، صحت انتساب و استناد است که احراز آن در انتقال عمدی یا غیر عمدی قابل تصور است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1402/10/22 | پذیرش: 1403/2/25