دوره 19، شماره 60 - ( 1-1404 )
جلد 19 شماره 60 صفحات 535-524 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi A, Abbas Karimi1 , Seyed Omid Moosavi2 A K , S O M. The conflict between Farash's Rule and Genetic
Testing in the Diagnosis of Ancestry. MLJ 2025; 19 (60) :524-535
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1845-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1845-fa.html
کریمی عباس، موسوی سیدامید. تعارض قاعده فراش با آزمایش ژنتیک در تشخیص نسب. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1404; 19 (60) :524-535
عباس کریمی1 
، سیدامید موسوی*2
، سیدامید موسوی*2
1- گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.،
2- گروه فقه و حقوق، دانشگاه شهید مطهری، تهران، ایران.
2- گروه فقه و حقوق، دانشگاه شهید مطهری، تهران، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: برخلاف اثبات رابطه مادر با فرزند که به خاطر ملاحظه و ثبت واقعه ولادت، چندان مشکل نیست، اثبات رابطه پدر با فرزند (ابوت و بنوت) به دلیل پنهانی‌بودن منشأ ایجاد آن، دشواری‌های خاصی را در عالم حقوق و پرونده‌های قضایی ایجاد کرده است. به همین دلیل قانونگذار برای تشخیص نسب فرزند متولدشده، قاعده‌ای موسوم به قاعده فراش را به تبعیت از فقه امامیه پذیرفته و قانون مدنی در مواد 1158 و 1159 احکام آن را تبیین کرده است. این پژوهش به بررسی جایگاه این قاعده به عنوان یک اماره قانونی در مقام تعارض با دلیل علمی آزمایش ژنتیک به عنوان یک اماره قضایی در تشخیص نسب می‌پردازد.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای با مراجعه به کتب صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: اگرچه قاعده فراش به عنوان رهیافتی برای مشکل تعیین نسب از طرف قانونگذار ارائه شده است، اما باید دانست که باتوجه به عدم حصری‌بودن ادله اثبات نسب، ماهیت و جایگاه روش‌های دقیق علمی همچون آزمایش ژنتیک در تشخیص نسب، قابل توجه و بررسی حقوقی می‌باشد. حکم کلی در مقام تعارض اماره قانونی فراش و اماره قضایی آزمایش ژنتیک، مقدم‌ساختن اماره قضایی بر اماره قانونی است.
نتیجه‌گیری: در صورتی که نتیجه آزمایش ژنتیک در مورد تشخیص نسب با اعمال قاعده فراش تعارض داشته باشد، با توجه به ماهیت این دلیل علمی که اطمینان‌آور بوده و یک اماره قضایی است، بر قاعده فراش که یک اماره قانونی است، مقدم می‌شود.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای با مراجعه به کتب صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: اگرچه قاعده فراش به عنوان رهیافتی برای مشکل تعیین نسب از طرف قانونگذار ارائه شده است، اما باید دانست که باتوجه به عدم حصری‌بودن ادله اثبات نسب، ماهیت و جایگاه روش‌های دقیق علمی همچون آزمایش ژنتیک در تشخیص نسب، قابل توجه و بررسی حقوقی می‌باشد. حکم کلی در مقام تعارض اماره قانونی فراش و اماره قضایی آزمایش ژنتیک، مقدم‌ساختن اماره قضایی بر اماره قانونی است.
نتیجه‌گیری: در صورتی که نتیجه آزمایش ژنتیک در مورد تشخیص نسب با اعمال قاعده فراش تعارض داشته باشد، با توجه به ماهیت این دلیل علمی که اطمینان‌آور بوده و یک اماره قضایی است، بر قاعده فراش که یک اماره قانونی است، مقدم می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1403/4/24 | پذیرش: 1404/4/23
دریافت: 1403/4/24 | پذیرش: 1404/4/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
