دوره 18، شماره 59 - ( 1-1403 )
جلد 18 شماره 59 صفحات 501-487 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Montazeri M, Shokrian Amir H. Civil Responsibility of Using Artificial Intelligence in Pharmaceuticals. MLJ 2024; 18 (59) :487-501
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1870-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1870-fa.html
منتظری مبینا، شکریان امیری حسین. مسئولیت مدنی استفاده از هوش مصنوعی در داروسازی. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1403; 18 (59) :487-501
1- گروه حقوق، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران.
2- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران.،
2- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران.،
چکیده:
زمینه و هدف: مسئولیت مدنی در استفاده از هوش مصنوعی (AI) در داروسازی یک موضوع پیچیده و مهم است که به حقوق و تعهدات مختلف در زمینه تولید و توزیع داروها مرتبط می‌شود. تحقیق حاضر، مسئولیت مدنی استفاده از هوش مصنوعی در داروسازی را مورد مطالعه قرار می‌دهد.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و روش جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تحقیق حاضر، اصل امانتداری، صداقت، بی‌طرفی و اصالت اثر رعایت شده است.
یافته‌ها: هوش مصنوعی در داروسازی ممکن است برای تحلیل داده‌ها و پیش‌بینی اثرات داروها استفاده شود. اگر داده‌های ورودی نادرست یا ناقص باشند و نتایج اشتباهی از آن حاصل شود، احتمال دارد که مسئولیت برای تولیدکنندگان دارو، توسعه‌دهندگان الگوریتم‌ها یا نهادهای نظارتی ایجاد شود. اگر یک سیستم AI به اشتباه دارویی را تجویز کند و نتیجه آن آسیب به بیمار باشد، ممکن است مسئولیت بر عهده توسعه‌دهندگان نرم‌افزار یا پزشکان باشد.
نتیجه‌گیری: نقص در نظارت می‌تواند به مسئولیت برای نهادهای نظارتی منجر شود. در بسیاری از موارد، شرکت‌ها با توافقنامه‌هایی وارد همکاری با فناوری‌های AI می‌شوند. شرایط این توافقنامه‌ها می‌تواند به تعیین مسئولیت‌ها و تعهدات کمک کند. استفاده از AI در داروسازی همچنین مسائل اخلاقی مختلفی را به وجود می‌آورد، از جمله حریم خصوصی داده‌های بیماران و انصاف در درمان. در نهایت، با توجه به رشد سریع فناوری‌های هوش مصنوعی، نیاز به چهارچوب‌های قانونی و نظارتی مستقل وجود دارد تا مسئولیت‌ها به وضوح تعریف شوند و از حقوق بیماران و مصرف‌کنندگان محافظت شود.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و روش جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تحقیق حاضر، اصل امانتداری، صداقت، بی‌طرفی و اصالت اثر رعایت شده است.
یافته‌ها: هوش مصنوعی در داروسازی ممکن است برای تحلیل داده‌ها و پیش‌بینی اثرات داروها استفاده شود. اگر داده‌های ورودی نادرست یا ناقص باشند و نتایج اشتباهی از آن حاصل شود، احتمال دارد که مسئولیت برای تولیدکنندگان دارو، توسعه‌دهندگان الگوریتم‌ها یا نهادهای نظارتی ایجاد شود. اگر یک سیستم AI به اشتباه دارویی را تجویز کند و نتیجه آن آسیب به بیمار باشد، ممکن است مسئولیت بر عهده توسعه‌دهندگان نرم‌افزار یا پزشکان باشد.
نتیجه‌گیری: نقص در نظارت می‌تواند به مسئولیت برای نهادهای نظارتی منجر شود. در بسیاری از موارد، شرکت‌ها با توافقنامه‌هایی وارد همکاری با فناوری‌های AI می‌شوند. شرایط این توافقنامه‌ها می‌تواند به تعیین مسئولیت‌ها و تعهدات کمک کند. استفاده از AI در داروسازی همچنین مسائل اخلاقی مختلفی را به وجود می‌آورد، از جمله حریم خصوصی داده‌های بیماران و انصاف در درمان. در نهایت، با توجه به رشد سریع فناوری‌های هوش مصنوعی، نیاز به چهارچوب‌های قانونی و نظارتی مستقل وجود دارد تا مسئولیت‌ها به وضوح تعریف شوند و از حقوق بیماران و مصرف‌کنندگان محافظت شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1403/5/7 | پذیرش: 1403/8/19
دریافت: 1403/5/7 | پذیرش: 1403/8/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
