مسألۀ رازداری یکی از ارکان مهم روابط پزشک و بیمار است و آیات و روایات به صورت عام بر این موضوع دلالت دارند. پزشکان ضمن وظیفۀ اخلاقی و سوگندی که یاد کرده‌اند، موظف هستند شرط ضمن عقد قراردادی را که با مریض یا سازمان مربوطه بسته‌اند، اجرا کنند. همچنین به استناد مادۀ 648 قانون مجازات اسلامی افشای اسرار بیماران جرم است. هدف از پژوهش حاضر، یافتن پاسخ مناسب در خصوص «ماهیت فقهی و حقوقی رازداری پزشکی» جهت دفاع از حقوق بیمار بوده، که از طریق روش توصیفی ـ تحلیلی با تکیه بر منابع فقهی و حقوقی صورت پذیرفته است. در نتیجه مطالعات مشخص شد، ممکن است شرایطی پیش آید که پزشک ناگزیر به نقض رازداری شده، ولی باید از ناحیۀ این آشکارسازی کم ترین ضرر متوجه بیمار شود.