BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-491-fa.html
1، مریم ربیعی2 ، محمود آل بویه3 ، حسین رستگار4
2- اداره کل آزمایشگاه‌های کنترل غذا و دارو ، مرکز تحقیقات آزمایشگاهی غذا و دارو،
3- اداره کل آزمایشگاه‌های کنترل غذا و دارو ،مرکز تحقیقات آزمایشگاهی غذا و دارو،
4- اداره کل آزمایشگاه‌های کنترل غذا و دارو، مرکز تحقیقات آزمایشگاهی غذا و دارو،
حضور مواد غذایی تراریخته در بازار مصرف از دهه‌ی 90 میلادی آغاز شده است. شایع‌ترین محصولات تراریخته سویا، ذرت، پنبه و کانولا هستند و مهم‌ترین دست‌کاری ژنتیکی مقاومت آن‌ها در برابر علف‌کش‌ها و آفات گیاهی است. نگرانی درباره‌ی ایمنی این مواد غذایی منجر به ایجاد اقداماتی در زمینه‌ی برچسب‌گذاری آن‌ها گردید. از 1997م. تاکنون طبق مصوبات اتحادیه اروپا نحوه برچسب‌گذاری محصولات تراریخته تعیین شده است. اغلب موافقان این امر، داشتن اطلاع کافی نسبت به ویژگی‌های غذای مصرفی را حق مصرف کننده می‌دانند در حالی‌که مخالفان معتقدند برچسب‌گذاری هزینه‌بر است و نهایتاً منجر به رد محصول از طرف مصرف کننده می‌گردد. این مقاله درصدد است به جنبه‌های گوناگون برچسب‌گذاری مواد غذایی تراریخته بپردازد.
دریافت: 1389/6/19 | پذیرش: 1389/8/23
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
