در مورد علایم بروز بیماری نورآستنی، در علم روان‌شناسی و روان‌پزشکی هنوز ناگفته‌های زیادی است و تمام طبقه‌بندی‌ها صرفاً برای دسترسی بهتر به تشخیص بیماری است، اما از منظرروان‌پزشکی ممکن است در زمان کوتاهی یک نوروز به یک سایکوز تبدیل شود. با توجه به این‌که سایکوزها درمان سریع‌تر و مؤثرتری دارند، ولی افراد مبتلا به نوروز، معمولاً تا پایان عمر با بیماری خود درگیر می‌باشند، افراد مبتلا به نورآستنی به علّت اثراتی که در علایم بیماری ایجاد می‌کند و امکان بروز سایر بیماری‌های روان‌پریشی را در آنها افزایش می‌دهد، بالطبع اهلیت قانونی و مسؤولیت کیفری آنها مستلزم بررسی دقیق علمی است.

از منظر حقوق جزا افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، ذهن خسته و آشفته‌ای دارند که به دنبال آن اثرات مختلفی در رفتار آنها که وابسته با ساختار مغزی هر فرد می‌باشد، دیده می‌شود که شاید عاملی در تخفیف مجازات افراد مبتلا به این بیماری گردد.