باروری مصنوعی شرایط و آثار آن از موضوعات مهمی است که در حقوق کشورهای پیشرفته مورد بررسی واقع و مقرراتی راجع به آن وضع شده است. در فرانسه دو قانون در سال 1994 م.، در زمینه «تولید مثل مصنوعی با کمک پزشکی» به تصویب رسیده که قانون مدنی و قانون سلامت عمومی فرانسه را اصلاح و تکمیل کرده است. در ایران نیز قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور در تاریخ 29/4/82 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده که تحولی در این زمینه ایجاد کرده و تا حدی به مسائل مطروحه در این خصوص پاسخ داده است. شایان ذکر است که مقررات ایران در مقایسه با قوانین فرانسه و دیگر کشورهای پیشرفته بسیار ناقص و نارساست و در بسیاری از مسائل قابل بحث ساکت است.مضافاً این‌که قوانین و مقررات مذکور نتوانسته است ابعاد وآثار حقوقی باروری مصنوعی را تبیین نماید و به ابهام‌ها افزوده است. شایسته است بااستفاده از فتاوی فقها و استفتائات جدید و با توجه به حقوق تطبیقی، در اصلاح و تکمیل قانون و حل مشکلاتی که در این راه وجود دارد اقدام شود.در این مقاله وضعیت حقوقی باروری مصنوعی در ایران در سه گفتار مورد بررسی قرار می‌گیرد.