دوره 11، شماره 43 - ( زمستان 1396 )
جلد 11 شماره 43 صفحات 68-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ommi A. Nature of Blood Money in Islamic Jurisprudence and Iranian Criminal Law. MLJ 2018; 11 (43) :47-68
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-796-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-796-fa.html
امی احمد. ماهیت نهاد دیه از منظر فقه اسلامی و حقوق کیفری ایران. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1396; 11 (43) :47-68
عضو انجمن علمی حقوق پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده:
در این مقاله، ماهیت دیه به عنوان یکی از نهادهای حقوقی مورد پذیرش اسلام، مورد بررسی قرار گرفته است. آیا دیه نهادی مدنی است که به منظور جبران خسارت‌ها و زیان‌هایی که در نتیجه عمل مرتکب به بزه‌دیده یا اولیای او وارد شده، پرداخت می‌شود یا ماهیتی جزایی دارد تا در زمره مجازات‌ها قرار گیرد و به عنوان کیفری بر مرتکب برای تنبه و احساس درد و رنج وی اعمال شود. در راستای پاسخ به این پرسش چهار نظریه طرح و بیان شده است. نخست آنکه دیه دارای ماهیت صرفاً کیفری است؛ دیگر آنکه دیه صرفاً از ماهیتی حقوقی (در باب مسؤولیت مدنی و ضمان ناشی از ایراد خسارت) برخوردار است. برخی نیز قائل به تفکیک در ماهیت آن شده‌اند. نگارنده بر این باور است که دیه دارای ماهیت تلفیقی است، یعنی از یکسو مجازات است و از سویی نیز به عنوان جبران خسارت محسوب می‌گردد. پاسخ این سؤال هر چه که باشد، علاوه بر آثار متفاوتی که بر قبول هر نظریه مترتب می‌شود، نتایجی از جمله جواز یا عدم جواز اخذ خسارت مازاد بر دیه را در پی دارد که خود، مطمح نظر و محل مناقشه بسیاری از صاحب‌نظران بوده و هست.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1395/10/15 | پذیرش: 1396/3/1
دریافت: 1395/10/15 | پذیرش: 1396/3/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
