با توجه به تفاوتهای اساسی ساختار بازار پزشکان و بازارهای سنتی اقتصاد، تفاوت در تعیین قیمتگذاری این بازار نیز بهطور ویژهای مورد توجه قرار گرفته است. بررسی تفاوتهای میان هزینههای نهایی پزشکان عمومی و متخصص، نشاندهنده آن است که سهمخواری در پزشکی به هنگام وجود تفاوت میان هزینه نهایی و قیمتهای موجود در بازار، به وجود میآید. راهکار اقتصادی مبارزه با این پدیده، تعدیل مجدد قیمتها در حد هزینههای نهایی میباشد. عدم توجه به این موضوع سبب خواهد شد تا «بازپرداخت»، به عنوان ابزاری که قیمت خالص متخصصین را به حد هزینه نهایی واقعی آنها نزدیک میکند، رواج یابد. گسترش بازپرداختها در بازار سبب خواهد شد تا بخشی از قدرت انحصاری متخصصین (از طریق بازپرداخت) به پزشکان عمومی منتقل گردد؛ این موضوع نیز در بلندمدت، توجه پزشکان به افزایش تخصص خود را با مشکل مواجه مینماید. در مطالعه حاضر به منظور بررسی اقتصادی سهمخواری در پزشکی، سه ابزار اقتصادی مورد استفاده قرار گرفته است؛ ابتدا با استفاده از «تئوری نمایندگی»، موارد تخطی پزشک از عمل به وظیفه نمایندگی خود شناسایی میگردد. سپس با استفاده از مبانی «اقتصاد رفتاری»، به بررسی تفاوتهای تصمیمگیری پزشکان با سایر عوامل اقتصادی پرداخته و در نهایت با استفاده از تفاوتهای «هزینه نهایی» برای پزشکان عمومی و متخصص، زمینههای اقتصادی بروز سهمخواری در پزشکی تحلیل میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |