دوره 15، شماره 56 - ( 1-1400 )                   جلد 15 شماره 56 صفحات 573-561 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohebalrahman M, Dehghannejad R, Mohebalrahman M. Role of DNA Test on Family Law and Judicial Procedure with Emphasis on Leaan Institution. MLJ 2021; 15 (56) :561-573
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1146-fa.html
محب الرحمان محمدعلی، دهقان نژاد رضا، محب الرحمان محمدمهدی. نقش آزمایش «DNA» در حقوق خانواده و رویه قضائی با تأکید بر نهاد «لعان». مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1400; 15 (56) :561-573

URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1146-fa.html


1- گروه فقه و حقوق، دانشکده الهیات، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
2- حوزه علمیه قم، قم، ایران
چکیده:  
زمینه و هدف: تاثیر آزمایش «DNA» بر حقوق خانواده و مشخصا نهاد لعان، موضوع این نوشتار است. براساس نظر کارشناسان علوم زیستی، دقت این آزمایش، برای اثبات رابطه ابوّت، در برخی از موارد تقریبا صد درصد است. اما در فقه و قانون، اثبات نسب و اثبات رابطه ابوّت از طریق اماره فراش است. آراء دیوان عالی کشور معتقدند که اماره فراش مقدم بر آزمایش «DNA» است. براساس موازین قانونی، پس از تحقق اماره فراش، برای نفی ولد و نفی رابطه ابوّت، باید از نهاد لعان استفاده کرد. در ماده 1162 قانون مدنی، تقاضای لعان، تنها تا دو ماه بعد از تولد طفل قابل رسیدگی است. این درحالی است که عملا و در عمده موارد، پس از این مدت است که اشخاص به مراجع قانونی مراجعه می­کنند که مورد بررسی این تحقیق است.
مواد و روش‌ها: روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. این تحقیق با مراجعه به کتاب‌ها و سایت­ های معتبر و تحلیل نتایج مذکور در آنها تدوین شده است.
یافته‌ها: قید دو ماه، در قرآن و سنت نیامده است و ادله مستحکمی ندارد و اکثر فقیهان از جمله محقق حلی، شهید اول، علامه حلی، شهید ثانی، صاحب جواهر و امام خمینی (رضوان الله علیهم) صراحتا این قید را نفی کرده ­اند.
ملاحظات اخلاقی: در استنادات و نقل قول‌ها رعایت امانت و دقت شده است. هدف اخلاقیِ تحقیق، رعایت خواسته افراد و عرف و شرع مبنی بر دانستن نسب واقعی است.
نتیجه‌گیری: بهتر است قانون­گذار قید دو ماه در ماده 1162 را حذف کند تا هر زمانی که دادگاه به استناد آزمایش «DNA» به نبود رابطه ابوّت یقین پیدا کرد، حکم به نفی نسب بدهد و از این طریق، حفظ نسل و نسب که یکی از نگرانی­ های ذهنی اشخاص و یکی از مقاصد شریعت است، تقویت شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/3/13 | پذیرش: 1399/7/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Medical Law Journal

Designed & Developed by : Yektaweb