دوره 15، شماره 56 - ( 1-1400 )
جلد 15 شماره 56 صفحات 992-979 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Habibitabar M, Hajidehabadi A, Mostafapoor M. Penal liability of COVID – 19 virus transmitters in homicide crime. MLJ 2021; 15 (56) :979-992
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1302-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1302-fa.html
حبیبی تبار محمود، حاجی ده آبادی احمد، مصطفی پور مسعود. مسئولیت کیفری انتقال دهندگانِ ویروس کووید-19 در جرم قتل. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1400; 15 (56) :979-992
1- گروه حقوق، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
2- گروه حقوق، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران،
3-
2- گروه حقوق، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران،
3-
چکیده:
زمینه و هدف: شیوع بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (Covid19) در سرتاسر جهان، در کنار شکل گیری بحران های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، چالش های حقوقی ای را نیز به همراه داشته است که آمار بالای متوفیان، اهمیت پرداختن به میزان مسئولیت کیفریِ انتقال دهنده این ویروس در جرم قتل را دو چندان می کند. بنابراین، هدف از این تحقیق، بررسی محدوده مسئـولیت کیفـری انتقال دهنده ویـروس کووید-19 در جـرم قتل (اعـم از عمد و غیرعمد) می باشد.
مواد و روش‌ها: این مقاله به صورت توصیفی – تحلیلی با بهره گیری از منابع کتابخانه ای تدوین یافته است.
یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن است که برابر با ماده 492 ق.م.ا.، مسئولیت کیفری انتقال دهنده ویروس کووید-19 فرع بر وجود رابطه استناد است. در فرض وجود این رابطه، انتقال دهنده ممکن است به دلایلی نظیر وجود قاعده اقدام، فاقد مسئولیت کیفری قلمداد گردد؛ اما چنانچه مسئول به شمار رود، با لحاظ رکن معنوی وی، حسب مورد به مجازات قصاص، دیه و تعزیر محکوم خواهد شد.
ملاحظات اخلاقی: این مقاله با تکیه بر اصول اخلاقی، امانتداری و صداقت نگارش یافته است.
نتیجه‌گیری: فارغ از زمانی که هیچکس مسئول مرگ انتقال گیرنده نیست؛ به طور کلی، بسته به رکن معنوی انتقال دهنده و وضعیت روانی وی، حکم موضوع متفاوت خواهد بود. چنانچه انتقال دهنده به قصد قتل، اعم از قصد صریح (بندهای الف و ت ماده 290 ق.م.ا.) و قصد ضمنی (بندهای ب و پ ماده 290 ق.م.ا.)، اقدام به انتقال ویروس به دیگری نماید، اصولاً حکم به قصاص داده می شود، مشروط بر آنکه شرایط عمومی قصاص وجود داشته باشد (ماده 301 ق.م.ا.)؛ و چنانچه انتقال دهنده ویروس، بدون قصد قتل چنین کند، اگر قتل واقع شده، شبه عمد باشد (ماده 291 ق.م.ا.)، انتقالدهنده ویروس به پرداخت دیه به ورثه انتقال گیرنده متوفی و تعزیر مقرر در ماده 616 تعزیرات - آنجا که قتل، محصول تقصیر جزایی باشد - محکوم خواهد شد، و اگر قتل رخداده، خطای محض باشد (ماده 292 ق.م.ا.)، حسب مورد انتقال دهنده و یا عاقله وی ملزم به پرداخت دیه می باشند (ماده 463 ق.م.ا.).
مواد و روش‌ها: این مقاله به صورت توصیفی – تحلیلی با بهره گیری از منابع کتابخانه ای تدوین یافته است.
یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن است که برابر با ماده 492 ق.م.ا.، مسئولیت کیفری انتقال دهنده ویروس کووید-19 فرع بر وجود رابطه استناد است. در فرض وجود این رابطه، انتقال دهنده ممکن است به دلایلی نظیر وجود قاعده اقدام، فاقد مسئولیت کیفری قلمداد گردد؛ اما چنانچه مسئول به شمار رود، با لحاظ رکن معنوی وی، حسب مورد به مجازات قصاص، دیه و تعزیر محکوم خواهد شد.
ملاحظات اخلاقی: این مقاله با تکیه بر اصول اخلاقی، امانتداری و صداقت نگارش یافته است.
نتیجه‌گیری: فارغ از زمانی که هیچکس مسئول مرگ انتقال گیرنده نیست؛ به طور کلی، بسته به رکن معنوی انتقال دهنده و وضعیت روانی وی، حکم موضوع متفاوت خواهد بود. چنانچه انتقال دهنده به قصد قتل، اعم از قصد صریح (بندهای الف و ت ماده 290 ق.م.ا.) و قصد ضمنی (بندهای ب و پ ماده 290 ق.م.ا.)، اقدام به انتقال ویروس به دیگری نماید، اصولاً حکم به قصاص داده می شود، مشروط بر آنکه شرایط عمومی قصاص وجود داشته باشد (ماده 301 ق.م.ا.)؛ و چنانچه انتقال دهنده ویروس، بدون قصد قتل چنین کند، اگر قتل واقع شده، شبه عمد باشد (ماده 291 ق.م.ا.)، انتقالدهنده ویروس به پرداخت دیه به ورثه انتقال گیرنده متوفی و تعزیر مقرر در ماده 616 تعزیرات - آنجا که قتل، محصول تقصیر جزایی باشد - محکوم خواهد شد، و اگر قتل رخداده، خطای محض باشد (ماده 292 ق.م.ا.)، حسب مورد انتقال دهنده و یا عاقله وی ملزم به پرداخت دیه می باشند (ماده 463 ق.م.ا.).
واژه‌های کلیدی: ویروس کووید-19، مسئولیت کیفری، رابطه استناد، قتل عمد و غیرعمد
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/11/11 | پذیرش: 1400/8/4
دریافت: 1399/11/11 | پذیرش: 1400/8/4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
