1- گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، واحد امارات متحده عربی، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی،
2- گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران
3- گروه فقه و حقوق، دانشکده حقوق، واحد قم، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران،
چکیده:
زمینه و هدف: باروری مصنوعی به عنوان یکی از روشهای نوین در علم پزشکی، تغییرات عمدهای در شیوههای فرزندآوری به وجود آورده است. پژوهش حاضر درصدد است تا حقوق باروری مصنوعی در ایران و انگلستان را بررسی نماید.
روش: مطالعه حاضر به شیوه تطبیقی و با بهرهگیری از روش اسنادی و کتابخانهای صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: نگارش مقاله حاضر با مبناقراردادن اصول دقیق ارجاعدهی و استفاده از منابع فارسی و لاتین معتبر و مرتبط با بحث انجام شده است.
یافتهها: پذیرش حقوق باروری در فقه و حقوق بر مبنای نگرشی حکمی است و بیشتر دلایل حمایت از آن، مطابقتدادن تغییرات زمانه با تحول نهاد خانواده، حمایت از افزایش جمعیت و تلاش برای درمان مشکلات ناباروری است. در انگلیس، باورهای لیبرالی و تأمین رفاه برای همه افراد حتی کودکان متولدشده از باروری مصنوعی مبنا قرار گرفته است.
نتیجهگیری: نظام حقوقی باروری مصنوعی انگلستان در زمینه تأمین منافع عالیه کودکان، نظامی پیشرو است، اما بر عهدهگرفتن سرپرستان از سوی همجنسبازان، تجاریشدن بحث باروری مصنوعی از معایب آن هستند. در ایران نیز بر عهدهگرفتن سرپرستی از سوی زنان مجرد بالای سی سال میتواند چالشی برای ازدواج و فرزندآوری محسوب شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1400/12/1 | پذیرش: 1401/4/1