جلد 16 - ویژه‌نامه تحولات حقوقی
جلد 16 - ویژه‌نامه تحولات حقوقی صفحات 526-509 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sheshbloki M, Tabibi Jebeli M, Tabatabaei M S. The Financing in EPC+F Oil Contracting Contracts. MLJ 2022; 16 :509-526
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1664-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1664-fa.html
شش‌بلوکی مرتضی، طبیبی جبلی مرتضی، طباطبائی محمدصادق. فاینانس در قراردادهای پیمانکاری نفتی EPC+F. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1401; 16 () :509-526
1- گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران،
2- گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: قراردادهای پیمانکاری به دلیل شکل خاص انعقاد، دارای پیچیدگی‌های زیادی جهت شناخت واقعی مبنا و ماهیت آثار حقوقی هستند. تأمین مالی یا فاینانس یکی از این موارد است که در شرایط کنونی تحریم، دولت را برای بهره‌برداری و توسعه میادین نفتی با مشکل مواجه ساخته است.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش آن به صورت توصیفی ـ تحلیلی میباشد. ابزار جمعآوری اطلاعات نیز به صورت کتابخانهای است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: قراردادهای جدیدی در فازهای پارس جنوبی تحت عنوان EPC+F با شرط معرفی سرمایه‌گذار توسط پیمانکار EPC منعقد شده است که دارای ابهامات بی‌شماری است، از جمله اینکه پیمانکار با لحاظ چه مواردی به معرفی سرمایه‌گذار می‌پردازد و این قرارداد فاینانس دربرگیرنده چه انگیزه‌هایی غیر مالی برای سرمایه‌گذار و دولت به عنوان کارفرماست و اینکه بازپرداخت، بیمه، تضمین و وثیقه چگونه است.
نتیجه‌گیری: در قراردادهای نفتی دو روش فاینانس به صورت وام و بیع متقابل مناسب به نظر می‌رسد، گرچه در روش فاینانس برخلاف روش بیع متقابل که به ورود تکنولوژی و تجهیزات می‌انجامد، تنها تأکید بر دریافت سود سرمایه‌گذاری و عدم دریافت تضمین و وثیقه‌ای غیر از پروژه شده است و بازپرداخت نیاز به تکمیل پروژه ندارد، لکن در صورت شکست پروژه، کلیه ریسک‌ها متوجه کارفرما می‌گردد، لذا با توجه به هدف توسعه و انتقال تکنولوژی به نظر می‌رسد استفاده از روش بیع متقابل خواسته‌های کارفرمای ایرانی را تأمین می‌کند.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش آن به صورت توصیفی ـ تحلیلی میباشد. ابزار جمعآوری اطلاعات نیز به صورت کتابخانهای است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: قراردادهای جدیدی در فازهای پارس جنوبی تحت عنوان EPC+F با شرط معرفی سرمایه‌گذار توسط پیمانکار EPC منعقد شده است که دارای ابهامات بی‌شماری است، از جمله اینکه پیمانکار با لحاظ چه مواردی به معرفی سرمایه‌گذار می‌پردازد و این قرارداد فاینانس دربرگیرنده چه انگیزه‌هایی غیر مالی برای سرمایه‌گذار و دولت به عنوان کارفرماست و اینکه بازپرداخت، بیمه، تضمین و وثیقه چگونه است.
نتیجه‌گیری: در قراردادهای نفتی دو روش فاینانس به صورت وام و بیع متقابل مناسب به نظر می‌رسد، گرچه در روش فاینانس برخلاف روش بیع متقابل که به ورود تکنولوژی و تجهیزات می‌انجامد، تنها تأکید بر دریافت سود سرمایه‌گذاری و عدم دریافت تضمین و وثیقه‌ای غیر از پروژه شده است و بازپرداخت نیاز به تکمیل پروژه ندارد، لکن در صورت شکست پروژه، کلیه ریسک‌ها متوجه کارفرما می‌گردد، لذا با توجه به هدف توسعه و انتقال تکنولوژی به نظر می‌رسد استفاده از روش بیع متقابل خواسته‌های کارفرمای ایرانی را تأمین می‌کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1401/9/16 | پذیرش: 1401/12/5
دریافت: 1401/9/16 | پذیرش: 1401/12/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
