گروه حقوق خصوصی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: صدمات بدنی ناشی از حوادث پزشکی از موضوعات مهم و مبتلابه جامعه است که جبران خسارت ناشی از آن نیازمند بحث و بررسی است. بر همین اساس هدف مقاله حاضر تحلیل حقوقی جبران خسارت ناشی از صدمات بدنی ناشی از حوادث پزشکی است.
روش: استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با به کارگرفتن شیوه جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: برخی از نظامهای جبران خسارت، جامع تمامی انواع حوادث و در نتیجه تمامی صدمات درمانی هستند؛ در برخی دیگر تنها زیانهایی که در قانون مورد تصریح قرار گرفتهاند، تحت پوشش قرار میگیرند و گستره آنها اعم از حوادث پزشکی است؛ برخی نیز تنها حوادث پزشکی و زیانهایی را جبران میکنند که ماهیتی اتفاقی دارند و در این بین نیز شروط محدودکننده خاصی وضع میکنند و به عنوان نمونه تنها قربانیان حوادث پزشکی شدید و نادر را تحت حمایت قرار میدهند. در نظام حقوقی ایران در خصوص پزشک و مسئولیت پزشکی، قانونی خاص وجود ندارد و دادگاهها بر اساس قوانین عام مسئولیت مدنی و جزایی حکم صادر میکنند.
نتیجهگیری: با توجه به شمار روزافزون قربانیان حوادث پزشکی و فقدان مبنای قانونی لازم برای جبران خسارت آنها لازم است تحولی در نظام حقوق مسئولیت مدنی ایران صورت بگیرد که هدف حمایت از قربانیان و جبران خسارت بدون قید و شرط آنها را به بهترین نحو محقق گرداند. بنابراین لازم است نظام خاص جبران خسارت در زمینه زیانهای پزشکی ایجاد شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1403/3/22 | پذیرش: 1403/7/25