دوره 13، شماره 51 - ( زمستان 1398 )                   جلد 13 شماره 51 صفحات 154-131 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

shakeri A, solaimani S. Weak-Minded Responsibility in Iranian Criminal Law and Egyptian Law. MLJ 2020; 13 (51) :131-154
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-963-fa.html
شاکری ابوالحسن، سلیمانی سجاد. مسؤولیت معتوه در حقوق کیفری ایران با نگاهی به حقوق مصر. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1398; 13 (51) :131-154

URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-963-fa.html


1- دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران،
چکیده:  
در حقوق کیفری ایران انسان‌ها فقط به عاقل یا مجنون تقسیم نمی‌شوند، بلکه اشخاصی هم هستند که از یک طرف در تعریف مجنون موضوع ماده 149 قانون مجازات اسلامی قرار نمی‌گیرند و از طرف دیگر متعارفا عاقل هم نیستند، سن عقلی این افراد کم‌تر از سن جسمی آن‌ها در حد اطفال متأثر از نقصان عقل می‌باشد که در فقه معتوه نام دارند. ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی به مفاهیم متعدد نقصان عقل، یعنی نداشتن درک حرمت یا ماهیت رفتار مجرمانه و وجود شبهه در رشد و کمال عقل توجه کرد، این افراد در عرف تحت عنوان مبتلایان به انواع بیماری‌های روانی عقب‌ماندگی ذهنی، دلیریوم (روان آشفتگی) و دمانس (زوال عقل) شناخته می‌شوند. با توجه به ماده 140 قانون مزبور که شرط مسؤولیت کیفری را عقل بیان داشته، معتوه را که ناقص‌العقل است، نباید در صورت ارتکاب هر جرمی واجد مسؤولیت کیفری دانست، از آنجا که مجازات فرع بر مسؤولیت کیفری است، محکوم‌کردن معتوه مرتکب جرم موجب حد یا قصاص به این مجازات‌ها فاقد توجیه و حتی باید گفت محکومیت به مجازات مذکور در ماده 89 قانون فوق‌الذکر هم محل تامل است، شایسته است آن‌ها در صورت ارتکاب جرائم موجب حد، قصاص یا تعزیر به اقدامات تأمینی و تربیتی محکوم شوند. در حقوق مصر عته داخل در معنی عاهات عقلی حکم جنون را دارد که مورد انتقاد است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/2/11 | پذیرش: 1398/5/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Medical Law Journal

Designed & Developed by : Yektaweb