پدیده مرگ مغزی و امکان بهره‌گیری از آن در پیوند اعضا از مدتها قبل در محافل علمی و اجتماعی مطرح بوده است. موضوع پیوند اندام‌های حیاتی از نظر پزشکی اهمیت ویژه‌ای دارد؛ اما مسایل فرهنگی، حقوقی و اخلاقی متعددی را به همراه داشته است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان پیوند اعضا در ایران و عوامل تاثیرگذار در این زمینه است.جامعه ما مسأله مرگ مغزی را منطبق با ارزشها وفرهنگ خاص خویش پذیرفته است. بررسی خانواده های ایرانی مواجه باپدیده مرگ مغزی ،مبین این است که درپنجاه درصد موارد،خانواده هامسایل فرهنگی ومذهبی ونارضایتی از نظام درمان راعاملی برعدم رضایت به اهدای عضو عنوان کردند،چهل درصد نیزاعتقاد به زنده بودن متوفی داشتند.دراین فرآیند بین آگاهی ونگرش مثبت فرد،خانواده وپزشکان نسبت به اهدای عضو رابطه معنی‌داری وجود داشت.